“นี่เมื่อไหร่แกจะหาผัวใหม่วะ” น้าเพ็ญพูดขึ้นมาลอยๆ หนีบ ม้วน ดัดลอน ย้อมสี ตัดแต่งทรงได้ตามต้องการ “เดี๋ยวมันโดนขมขื่นด้วยสมน้ำหน้า ร้ายๆต้องเจอแบบนี้” น้าเพ็ญกดรีโมทไปยังช่องหนัง และรอดูหนังไปเรื่อยๆ แม่ผมตั้งร้านขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ในตลาดเก่าริมทางรถไฟที่สถานีรถไฟแห่งหนึ่ง ก็ได้ลูกค้าก็จากคนที่โดยสารรถไฟเข้ามาแวะกิน รายได้ก็แล้วแต่ว่าช่วงนั้นเป็นช่วงท่องเที่ยวหรือเปล่า แต่ก็พอยู่พอกินก... https://davyf297zip4.blogunok.com/profile